Deze corporaties willen niet alleen kijken naar inkomen en huishoudsamenstelling op het moment dat een woning wordt betrokken. Ze willen vervolgens ook bij de jaarlijkse huuraanpassing de huurprijs kunnen afstemmen op wat bij dat huishouden past.

Het leven is geen momentopname. De huidige manier van toewijzen is gebaseerd op een momentopname. Als iemand lang genoeg gewacht heeft voor een bepaalde woning, wordt gekeken of het inkomen en de omvang van het huishouden passen bij die woning en de huurprijs. Maar het leven lijkt meer op een film dan een foto. Na de verhuizing stijgt of daalt het inkomen. Er komen mensen bij (partner, kinderen) en ze vertrekken weer. 

Scheefgroei 

Het gevolg is scheefgroei. Veel mensen wonen duurder dan zou moeten, goedkoper dan nodig is, te krap of eigenlijk te groot. In een ontspannen woningmarkt kun je gemakkelijk verhuizen naar iets passends. In een gespannen woningmarkt zitten mensen muurvast. Volkshuisvestelijke middelen komen hier niet terecht waar ze het hardst nodig zijn. En huren worden onbetaalbaar voor mensen die een huurverhoging krijgen die niet bij hun portemonnee past. Dat klopt niet.

Van passend toewijzen naar passend wonen

In het manifest pleiten de corporaties ervoor dat ze gerichter kunnen blijven kijken wie nu eigenlijk welke huurwoning nodig heeft en wat een huurprijs is die past bij het inkomen, het type huishouden en de woning. Ze willen dus niet alleen passend toewijzen, maar ook passend wonen mogelijk maken. Daar is geen grote stelselwijziging voor nodig. De inkomensafhankelijke huurverhoging zou bijvoorbeeld omgebouwd kunnen worden tot een gerichte huuraanpassing naar boven of beneden. En dat op basis van een onafhankelijke betaalbaarheidsnorm, zodat het recht doet aan de daadwerkelijke portemonnee en situatie van de huurder.

Regionale verschillen, lokale prestatieafspraken

Er is niet één woningmarkt in Nederland. De noodzaak om passend wonen te bevorderen is veel groter in hogedrukregio’s dan in ontspannen woningmarkten. De corporaties bepleiten daarom een landelijk kader dat ruimte biedt om regionaal en lokaal in te vullen, via prestatieafspraken met de huurders en de gemeenten.

Begin van discussie 

Het manifest is geen blauwdruk, maar zet een basisidee neer waarover ze de komende tijd met diverse partijen graag de discussie aangaan. Daarmee is het manifest een concrete handreiking om twee van de drie thema’s uit de Nationale Woonagenda op te pakken: het werken aan betaalbaarheid en het beter benutten van de bestaande voorraad.

De ondertekenaars zijn:

De Alliantie, Portaal, Stadgenoot, Tiwos, Vidomes, Ymere, Wassenaarsche Bouwstichting, Wonen Wateringen, Wooninvest, Zayaz, Vestia, Brabant Wonen, Rijswijk wonen, Area, Stadlander, Trivire, Woonbron, Staedion, Rondom Wonen, Eigen Haard, Rochdale, Kleurrijk wonen, Parteon.

Download hier het Manifest